Nieuwe ergernis: rook op het terras

Nieuwe ergernis: rook op het terras

De deur is nog niet achter de laatste roker dichtgevallen, of nieuwe klachten stromen binnen. De niet-rokers ergeren zich nu al groen aan de vele rokers die ineens de terrassen bevolken.

Trouw maakte een ronde langs Amsterdamse terrassen om de stemming te peilen.

Anne Hijstek zit met haar dochter Otje van Rooijen buiten bij café ’t Hooijschip aan de Amstel. Even genieten, totdat donkere tabakswolken zich samenpakken boven het terras. De dames zitten plotseling midden in nicotinewalmen. ‘Het ergert me’, klaagt Hijstek. ‘Waarom maken ze voor rokers geen aparte plek op het terras en scheiden ze die af van de rest met een glazen wand?’, oppert ze.

Ook bij café Hesp, een stuk verder aan de Amstel, wordt geklaagd over de rook op het terras. Sharon, die er bedient, neemt de klachten aan. ‘Maar ik kan er niets mee’, zegt ze schouderophalend. ‘Buiten mag je gewoon roken.’ Haar collega Charlotte steekt er gelijk eentje op terwijl ze even pauzeert.

Naast de ergernis over de rooklucht, levert het buiten roken nog andere irritatie op, weet ze. ‘Ik stond van het weekend met twintig vrienden buiten voor de deur van een café op het Rembrandtplein te roken, toen mensen begonnen te klagen dat we geluidsoverlast veroorzaakten’, vertelt ze.

‘Tja, dat is nu eenmaal een van de consequenties van het rookverbod”, zegt Hariët van Rheenen op het terras van café de Pilsvogel, midden in de wijk de Pijp. Ze vindt het geklaag over roken op het terras maar benepen. ‘Dan kun je alles wat iemand eventueel zou kunnen irriteren wel gaan verbieden’, zegt ze.

Twee mannen in pantalons en streepjesoverhemden filosoferen daar op het terras van café Van Leeuwen op door. ‘Ik ben wel voor een verbod op uitlaatgassen’, schampert één van hen. ‘En een verbod op hasjlucht op straat. Daar heb ik meer last van dan roken op het terras.’

‘Ach, straks is het winter en vinden mensen het te koud om buiten te roken en lost het probleem zich vanzelf op’, denkt Hariët. ‘Niet-rokers moeten maar even geduld hebben.’

Henk Cramer is zo’n niet-roker. Hij zit in de zon op het terras en om hem heen wordt hevig gerookt, maar last heeft hij er niet van. ‘Ik ben allang blij dat het binnen niet meer mag. Om nu te gaan zeuren over het roken buiten, zou wel heel kinderachtig zijn. Ik ben tevreden zo.’

Kijk voor alles over het rookverbod op onze speciale rookpagina