Eén van de stellingen was: 'zwart werken komt in alle cafés voor'. Als het de bedoeling was daarmee reacties uit te lokken, is die opzet glansrijk geslaagd. De eerste geluiden waren duidelijk. 'We weten allemaal dat het gebeurt, maar het is eigenlijk schandalig dat het zo is.' Om de knuppel nog wat harder in het hoenderhok te smijten werden aanwezigen uitgedaagd door Martine Zuil: 'Wie zegt 'bij mij wordt er geen dubbeltje zwart betaald', die mag de groene kaart in de lucht steken. De overigens rood.' Aarzelend gingen de kaarten de lucht in, waarbij de groenen toch in de minderheid bleken.
Een andere stelling was dat er 'te veel cafés in Nederland zijn', en dan met name te veel van hetzelfde. Ad de Bruin van het Esbeekse café In den Bockenreijder: 'Oneens: er mogen nog best wat cafés bij, maar er zal veel meer ziel in de zaak moeten, de kastelein moet terug. Er komen teveel cafés bij van mensen die 'nog wat geld over hebben', van die avonturiers, en die er vervolgens wat studenten in zetten.'
Wurgcontract
Een ander heet hangijzer was de discussie over de wurgcontracten. Het merendeel van de aanwezigen was het eens met de stelling dat het 'je eigen schuld is als je vastzit aan een wurgcontract.' De eerste die reageerde was Jeroen Liefveld, trade marketeer van AbInbev. 'Wurgcontracten bestaan niet', is zijn overtuiging. 'Het is een samenwerking tussen brouwer en ondernemer en daar kom je samen netjes uit.'
Heleen Huis van De Klomp in Delft was het daar deels mee eens: 'Wij hebben een fantastisch contract met AbInbev, dat we zelf met het volle verstand hebben getekend, maar ik vind het wel zuur dat mijn buurvrouw, die brouwervrij is, een hectoliterkorting krijgt die twee keer zo hoog is als de mijne.'
