Personeel WTC-restaurant begint eigen zaak

Ooit werkten ze bovenin het WTC-gebouw in New York. Vier jaar na 11 september beginnen de koks en obers van Windows on the World voor zichzelf. Kleurrijk, en nog wel op coöperatieve basis. Colors gaat het heten.

Een groep obers en keukenpersoneel van Windows on the World heeft het bijna voor elkaar. Een eigen restaurant in New York, ter vervanging van hun eens zo spectaculaire werkplek bovenin het World Trade Center.

Dit najaar, vier jaar nadat 73 van hun collega's omkwamen bij de terreuraanval op de Verenigde Staten, komt er een einde aan hun odyssee naar een betere toekomst. ‘Het is anders dan anders. Het personeel is de baas. Dat bevalt me’, aldus een breed lachende Nereyda Peña (42).

’Het was een geweldige baan’, zegt de Marokkaanse Fekkak Mamdouh over zijn betrekking als ober in Windows on the World. Dankzij de hoge prijzen in het restaurant en de daarbij horende forse fooien verdiende hij 100.000 dollar per jaar of meer'.

Dat soort banen ligt niet voor het oprapen, zelfs niet in New York met zijn 15.000 horecaondernemingen. Mamdouh (43): ‘Mensen die de top bereiken, blijven werken tot hun dood. Het is ongelooflijk moeilijk om eenzelfde positie te vinden. Ik was een van de gelukkigen.’

Mamdouh is een van de oprichters van een stichting die door 11 september werkloos geraakt horecapersoneel helpt, het Restaurant Opportunities Center (ROC) in New York. Na een paar valse starts heeft de stichting nu bíjna genoeg subsidies en investeerders bijeen gesprokkeld voor de start van Colors.

De locatie is Lafayette Street geworden, vlakbij het populaire uitgaansgebied Soho. ‘We wilden zo dicht mogelijk bij de torens blijven’, zegt Stefan Mailvaganam. Vanuit het kleine ROC-kantoortje in Manhattan houdt projectmanager Mailvaganam sinds een jaar de boel op de rails.

Colors wordt niet zomaar een restaurant met witte tafelkleden, een exclusieve Amerikaanse keuken en een kosmopolitische sfeer, het is ook een socialistisch experiment. ‘Dit is een coöperatie van werknemers. Iets dat ze hier in de VS nauwelijks kennen’, aldus Mailvaganam. ‘Het kost daarom erg veel tijd en energie om genoeg geld bij elkaar te krijgen. Een van onze grootste investeerders is een Italiaanse voedselcoöperatie. Die gelooft in het concept.’

In de Amerikaanse horeca moeten de meeste werknemers het hebben van de fooien, het basisloon is vaak schamel. Volgens onderzoek van ROC verdient slechts eenvijfde van het horecapersoneel in New York een salaris waarvan te leven valt. Mamdouh: ‘Ik wil laten zien dat het mogelijk is je personeel goed en gelijkwaardig te behandelen én winst te maken.’