Strengere keuring drijft wildprijzen op

Met ingang van dit jaar zijn leveranciers van vers wild en gevogelte verplicht het vlees te etiketteren. Elk stukje dat op de markt komt, moet kunnen worden herleid. Land van herkomst is niet voldoende, het moet tot op de postcode nauwkeurig. Vooral deze laatste eis is nogal lachwekkend en levert verwarring op, aangezien de meeste wouden en jachtgronden nog steeds niet van een postcode zijn voorzien. Ook de datum van transport en de manier waarop dat heeft plaatsgevonden, moeten worden genoteerd. Vervolgens moet traceerbaar zijn wanneer het wild is binnengekomen, wat ermee is gedaan en naar wie het toe is gegaan.
Een hele papierwinkel voor de wildverwerkende bedrijven als Hanos in Apeldoorn en Ruig Wild en Gevogelte in Oostzaan. Zij hebben deze dagen continu keurmeesters van de RVV over de vloer, die controleren of het verse wild naar behoren wordt aangevoerd (d.w.z: mét de ingewanden erbij en voorzien van doopceel) en verwerkt. De kosten worden, dat zal duidelijk zijn, doorberekend in de prijzen voor vers wild.
Gaat hiermee de kwaliteit van het wild omhoog? Volgens Ben Veldkamp, wilddeskundige bij Hanos, niet. ‘Voor ons gaat dat niet op. Wij werken al jaren met een gecontroleerde aanvoer. Het meeste komt van ons eigen bedrijf in Schotland en van betrouwbare binnenlandse leveranciers die we door en door kennen. Het verse wild dat wij verkopen, heeft een gezond leven in de vrije natuur achter de rug. Ziektes komen vrijwel niet voor.’Veldkamp ziet toch een voordeel aan de verscherpte controles: ‘In het verleden werd nogal wat ‘wild’ van fokkerijen uit Nieuw-Zeeland en Australië aangeboden, tegen lagere prijzen. Afnemers werden in de waan gelaten dat het wild uit de vrije natuur betrof. Met de nieuwe etikettering is deze vorm van concurrentievervalsing niet meer mogelijk.’