De maatjesharing benadrukt dat mensen meer een 'maatjesgevoel' voor elkaar moeten krijgen. Zoals ieder jaar verloopt de haringveiling volgens het Amerikaanse systeem. Daarbij betaalt een bieder alleen wat hij zelf heeft geboden. De laatste bieder betaalt alleen het verschil met de vorige. De woordvoerster van het Nederlands Visbureau wist niet hoe vaak de visdetaillisten hebben geboden en hoeveel zij dus moeten betalen. Het was dinsdag de twintigste keer dat het symbolische eerste vaatje werd geveild.
Culinair journalist en programmamaker Wouter Klootwijk was dinsdag 'gelegenheidskeurmeester' van de maatjesharing. 'Een droom van een haring', luidde zijn kwalificatie. 'Eigenlijk jammer dat van de vier gekeurde emmertjes er maar een heeft gewonnen.'
Een van Klootwijks publicaties van de afgelopen jaren was een boekje over haring. 'Daarvoor heb ik er heel veel geproefd, maar dit sloeg alles. Het was alsof hij zo uit de zee kwam en maar heel even in de pekel had gelegen.' De haring die deze week aan wal kwam als Hollandse Nieuwe, heeft dit jaar een week langer de tijd gehad om zich vet te eten. Volgens de Nederlandse Haringgroothandelsvereniging is het vetpercentage nu optimaal, aldus het Nederlands Visbureau.
De enige twee Nederlandse schepen, het Wironspan van de Scheveningse rederij Jaczon, bracht de Hollandse Nieuwe aan wal. Het overgrote deel van de 30.000 ton Hollandse Nieuwe haring wordt uit zee gehaald door Noorse en Deense vissers. Doordat Nederlanders de vis op de wal kaken (ingewanden eruit halen) en pekelen, mag de haring toch Hollandse Nieuwe heten.
De vissen kregen van de haringgroothandel, reders en visverkopers dit jaar een week extra wegens de omstandigheden in zee. De vis zwemt de laatste jaren meer in het Noordelijk deel van de Noordzee. Daar is de temperatuur lager en het voedselaanbod kleiner. Gedurende het vangstseizoen van ongeveer twee maanden loopt het vetgehalte van de vissen op tot circa 25 procent.
