Musical Rembrandt zaterdag in première

Tien miljoen euro staken Henk van der Meyden en zijn vrouw Monica Strotmann in Rembrandt, de musical. 's Lands grootste meester kun je nu eenmaal niet met goed fatsoen op een koopje gedenken. Zaterdag, de 400ste geboortedag van de kunstenaar, is de première van het eerbetoon aan de schilder, in Carré in Amsterdam. Tot en met 10 december kunnen de belangstellenden zich verlustigen aan een rijk schouwspel, waarin de hoofdfiguren, Rembrandts kunstwerken, de kostuums, de decors en het licht om de aandacht van de toeschouwer lijken te strijden in het door Frank van Laecke geregisseerde evenement.

Het licht van ontwerper Marc Heinz benadert zoveel mogelijk dat van Rembrandt, meester van licht en schaduw. Jan Aarntzen is verantwoordelijk voor een vormgeving die voor zover bekend niet eerder in Nederland is gezien en werd uitgedokterd door twintig Nederlandse en acht Londense technici. Zij bedienden zich royaal van onder meer de modernste projectiemogelijkheden.

Uit de oplopende vloer verrijzen trappen en podia tot 2 meter 40 hoog. De achtergrond toont de ene keer levensgroot een getekend Amsterdam van de zeventiende eeuw, de andere keer net zo gigantisch de werken van Rembrandt, soms ook slechts een detail daarvan. ,,Een musical over Rembrandt zonder zijn meesterwerken is als een huis zonder dak'', vindt Van der Meyden.

Taferelen op het toneel en op de kunstwerken gaan soms gladjes in elkaar over. Zo heft hoofdrolspeler Henk Poort het glas zoals Rembrandt op een zelfportret, dat dan meteen de achtergrond wordt.

De kostuums van de hoofdfiguren, ook onder verantwoordelijkheid van Aarntzen, zijn kopieën van de kleding op de schilderijen, hetgeen dankzij de projectie van de originele doeken meteen door de toeschouwer kan worden gecontroleerd. Toch is de echte hoofdrol in de soms bijna opera-achtige musical vooral weggelegd voor de worsteling van een eigenzinnig kunstenaar die geen concessies wil doen (en zich wil niets aantrekken van de 'Heren van de Gracht') èn voor het verdriet van een man die vrouwen en nageslacht verliest.

De eigentijds musicalmuziek is van Jeroen Englebert en Dirk Brossé (die ook een echt Amsterdams carillon toelaten), de teksten werden in eenvoudig hedendaags Nederlands geschreven door Anna de Graef. Peter Lusse en Jimmy Hutchinson bieden de, in een verhaal vol tragiek, broodnodige komische noot als twee louche handelaren die in de kooplustige Rembrandt een dankbaar slachtoffer vinden.

Henk Poort noemt zijn hoofdrol ,,de grootste uitdaging van mijn leven''. Eerder speelde hij immers hoofdrollen in musicals die zich elders in de wereld al hadden bewezen, nu kon hij een nieuwe rol mede ontwikkelen.