Hebzucht en wanbeheer regeren over gezond verstand bij landen die vissen op Atlantische blauwvintonijn. Zo omschrijft Carel Drijver, hoofd Oceanen van het Wereld Natuur Fonds (WNF) zijn woede naar aanleiding van de overeenkomst van de International Commission for the Conservation of Atlantic Tunas (Iccat). Deze organisatie hield de afgelopen tien dagen een vergadering in Parijs.
De uitkomst van de bijeenkomst is dat vissers volgend jaar wereldwijd 12.900 ton tonijn mogen vangen, zeshonderd ton minder dan dit jaar. De uitkomst is een farce voor natuurbeschermers. Het Wereld Natuur Fonds had ingezet op een quotareductie van 6000 ton. 'Slechts 600 ton in plaats van de nodige 6000 ton; dat is gewoon beledigend, een lachertje!’, aldus Drijver.
