De wet geeft je niet het recht om ergens te vertoeven. Het is aan de rechthebbende, het horecabedrijf om daarover te beslissen. De gast is inderdaad te gast. De wetgever heeft wel grenzen gesteld aan die beslissingsvrijheid. Zo is in de Algemene wet gelijke behandeling bepaald dat het verboden is om onderscheid te maken op grond van bijvoorbeeld ras, nationaliteit, godsdienst, geslacht of seksuele geaardheid. Als ondernemer mag je dus niet een groep Nederlanders toelaten en een groep Chinezen weigeren. Ook mag je geen maximum stellen. Je mag niet slechts een beperkt aantal personen van één etnische afkomst toelaten.
Verboden voor gehandicapten
De vrouw van Pieter Steinz vroeg of haar man op het terras mocht blijven terwijl zij een duik nam. De medewerker stemde in. Ook al kon Steinz vanwege zijn handicap geen consumptie nuttigen. Kort daarna verzocht een andere medewerker hen de zaak te verlaten omdat Steinz geen consumptie nuttigde. Opvallend is dat de grond handicap niet in de Algemene wet gelijke behandeling is opgenomen. Maar betekent dit dat je als deurbeleid zou mogen hanteren: gehandicapten komen er hier niet in? Nee, wij hebben ons in Nederland te houden aan de Grondwet en aan diverse internationale mensenrechtenverdragen. Die verbieden discriminatie van personen op grond van handicap. De wet zegt dat de medewerker Steinz niet mag weigeren vanwege zijn handicap. Dat gebeurde ook niet. Steinz werd toegelaten en pas verzocht om te vertrekken toen hij geen consumptie nuttigde, niet vanwege zijn handicap.
‘Consumptie verplicht’
Wanneer de gast eenmaal ‘binnen’ is zal hij in de meeste gevallen een consumptie nuttigen. Ook hier geldt dat bij het aanbieden daarvan geen onderscheid gemaakt mag worden naar ras, geslacht etc. Daarbuiten is de horecaondernemer vrij om de eigen huisregels te bepalen. Een gehandicapte mag dus niet vanwege zijn handicap worden verzocht om de zaak te verlaten. Dit zou discriminatie zijn. Maar het verzoek om te vertrekken vanwege de huisregel ‘consumptie verplicht’, mag wel.
Conclusie
Aangenomen dat met de medewerker is besproken dat er geen consumptie genuttigd kon worden en dat met die wetenschap de toestemming is verleend, ben ik van oordeel dat Steinz mocht verblijven zonder een consumptie te nuttigen. In dat geval kan niet op een later moment van hem verlangd worden dat hij het terras verlaat vanwege het niet nuttigen van een consumptie. 
