De slager is in 1999 begonnen met de verkoop van snack- en ijsproducten. Op diens pand ligt echter de bestemming ‘detailhandel’. De gemeente besloot onlangs deze situatie te gedogen. Wesseling is daarom naar de bestuursrechter gestapt. ‘Als ik mijn mond nu niet open doe, dan teken ik het doodvonnis van mijn eigen zaak’, zo vindt hij. Omstreeks januari verwacht hij een uitspraak.
Voor Wesseling is het extra zuur dat de slagerij is gevestigd op de locatie waar ooit zijn zaak stond. Op gezag van de gemeente moest de snackbar er destijds verdwijnen, omdat deze niet in het straatbeeld zou passen. Ter compensatie kreeg Wesseling in 1992 een plek aan de Trambaan (aan de achterkant van de winkelstraat) aangeboden. ‘We kijken uit op de achterkant van slager Opzeeland’, vertelt Wesseling. ‘Diens entree zit op een fraaie plek in de winkelstraat. Hij heeft er ’s zomers een terrasje bij. Voor de vele dagjesmensen en toeristen die altijd naar Oosterwolde komen, springt de slagerij natuurlijk eerder in het oog dan mijn zaak aan de achterkant van de winkelstraat. Ik ben dan ook bang dat ik veel omzet misloop. Vandaar mijn gang naar de rechter.’
Een woordvoerder van de gemeente Ooststellingwerf zegt desgevraagd dat de gemeente de situatie gedoogt omdat de verkoop van ijs, koffie en broodjes door de slager kleinschalig is. De verkoop ervan zou nog geen twee procent van de omzet van Opzeeland vormen. Volgens de gemeentewoordvoerder is dat nauwelijks concurrerend voor Wesseling.
