Lumière Maastricht
Het afgelopen anderhalf jaar heeft erin gehakt bij veel horecaondernemers. Sommigen bleven onverminderd op de barricaden staan, anderen verwerkten de complexe uitdagingen in stilte. Ik heb besloten er even tussenuit te gaan. Afstand nemen en nadenken over de toekomst en mijn rol daarin.
Hotel Pincoffs is dol op bomen. 10 jaar geleden plantten we zelf de eerste bomen in het Pincoffs-bos in Panama. Later volgde de sponsoring van het Dobberende Bos in Rotterdam en de ontwikkeling van een stadstuin op de kade naast het hotel. Onlangs zetten we de volgende stap door ons aan te sluiten bij Hotels for Trees.
Tijdens het Europees kampioenschap voetbal laaiden de gemoederen over de opstelling van het Nederlands elftal soms hoog op. Maar dat was nog altijd niets vergeleken bij de ergernis die de vermaledijde zichtbaarheid van Booking.com opriep langs de EK-velden.
Jarenlang heb ik in de veronderstelling geleefd dat termen als bubbelbad, whirlpool en jacuzzi synoniemen waren. Dat ze elkaar eenvoudig konden afwisselen in teksten die onze populaire suites met speciale baden online moeten aanprijzen. Dat blijkt dus een misverstand.
We werden gebeld door een vriendin. Of we wisten dat ons hotel in de Linda stond. Niet met naam en toenaam, maar we moesten het maar eens lezen. Ze lachte en was benieuwd naar onze reactie. Feitelijk weet je dan al genoeg.
Hoewel ik mezelf zou willen omschrijven als een gehoorzaam mens, schreeuwt de anarchist diep in mij steeds luider om bevrijding. Het burgerlijk ongehoorzaam zijn is een wekelijks terugkerende gedachte aan het worden.
En dan zit je plotseling weer met de neus tegen de voorruit geplakt. Iemand heeft tijdens de autorit in coronatijd hard aan de handrem getrokken. En dit keer is de pijn hels en de neus tot bloedens toe geplet.
En dan zit je plotseling weer met de neus tegen de voorruit geplakt. Iemand heeft tijdens de autorit in coronatijd hard aan de handrem getrokken. En dit keer is de pijn hels en de neus tot bloedens toe geplet.
Op een rustig moment word ik soms geplaagd door gepieker. Ons hotel is nog steeds open, de helft van de week zelfs goed gevuld met mensen die ondanks alles van het leven proberen te genieten. Wij hebben van de hotelkamers mini-restaurants gemaakt. Veilig samen dineren. De reacties zijn hartverwarmend. Maar de omzet over 2020 is hooguit de helft van die van 2019. Voor het eerst in onze geschiedenis zal dat voor rode cijfers zorgen.
Hotelier Edwin van der Meijde deelt zijn ervaringen en meningen over hotellerie in columns en blogs. Deze keer over hoe hij in coronatijd het hoofd boven water houdt.