FZ COMMENTAAR 28 MEI 2004
<p style="font: normal normal normal"><img src='/horeca/artimg/a20041512226231.JPG' width='130' height='141' align='right' border='0' />'Hé Henk-Jan, lekkere vakantie gehad op Cyprus?' Of 'Ik vind roze ook een mooie kleur, net als Mijs.' Of 'Wanneer neem je Monique eens mee naar de brancheborrel?' Of 'Hoe is het met je cavia, Boris?' Of 'Is Joris al vijftien? Dat is 105 in mensenjaren!'
<strong>Vrouwen</strong>
Ik schrijf over persoonlijke belevenissen. Heel gewone dingen die me bezig houden. En ik heb gemerkt dat juist dit soort stukjes veel reacties oplevert. "Weet je waarom, Henk-Jan?" wist Yvonne van der Linden met ooit uit te leggen, "omdat de meerderheid van de branche uit vrouwen bestaat, en die vinden dit leuk."
<img src='/horeca/artimg/a20041512226560.JPG' width='130' height='116' align='left' border='0' /> Fijn. In die wetenschap is dit mijn favoriete onderdeel van het werk geworden. En het klopt. Als ik mensen tegenkom die deze nieuwsbrief ontvangen, krijg ik vaak opmerkingen over de hond Jasper, hond Joris, vriendinnetje Mijs, vriendin Monique en cavia Boris. (En inderdaad, Yvonne, vaker van vrouwen.)
En ik krijg vooral veel opmerkingen over Jasper. Die heeft toch wel veel los weten te maken bij de lezers. 'Alles goed met Jasper?', hoor ik nog geregeld. Ik heb het een keer eerder geschreven: Jasper heeft veel fanmail gekregen, enkele kluifjes met de post en wat Bonzootjes. Jasper heeft veel sympathie losgemaakt bij de lezers. Verhalen over Jasper en zijn gesukkel met zijn gezondheid. Ik heb 'm een periode dagelijks zijn oren gedruppeld, prompt toen dat was genezen kreeg hij een ontsteking bij zijn oog en enkele weken later zat ik wat nachtelijke uurtjes bij de dierenarts omdat Erna (zijn bazinnetje die een spierziekte heeft) vond dat hij aan het uitdrogen was. Enzovoorts.
<img src='/horeca/artimg/a20041512226833.JPG' width='130' height='179' align='right' border='0' /> <strong>Voetenplankje</strong>
Vorige week was het weer raak. Zijn klieren war