Iedere aflevering is een prachtig vormgegeven biografische verfilming van het reilen en zeilen van een chefkok. Naast een mooi profiel geeft de documentaire een aantal goede ingrediënten voor storytelling en personal branding. Welke lessen kun je als contentmarketeer of communicatieadviseur uit Chef’s Table halen en toepassen op jouw storytelling?
1. Eer je afkomst
In veel afleveringen speelt afkomst een belangrijke rol. In de tweede serie van Chef’s Table komt Alex Atala, een Braziliaanse kok, aan bod. Atala, een vrije geest die na zijn tijd in Italië teruggekeerd is naar zijn geboortegrond, gebruikt lokale kooktechnieken en producten uit de Amazone. Het was een Fransman die hem aanraadde zijn tot dan toe Frans georiënteerde keuken vaarwel te zeggen.
Laat de ‘cuisine francaise’ maar aan de Fransen over, was de boodschap voor de excentrieke Atala. Hij had een buitenstaander nodig om terug te gaan naar zijn roots en zijn eigen stijl te ontwikkelen. Weet waar je vandaan komt, ken je geschiedenis en weet wat je land te bieden heeft, lijkt het devies van Chef’s Table. Het erkennen en etaleren van je geschiedenis zorgt voor een geloofwaardig beeld, het laat de oorsprong van je inspiratie zien en het laat zien waarom je de dingen doet zoals je die op dit moment doet. Misschien wel het fundament onder een personal brand.
2. Kies voor geboren verhalenvertellers
- 'Success is being proud of what you do.' (Enrique Olvera, Chef’s Table Seizoen 2),
- 'The school of fire that is more present with animal flesh, I use it at service of the vegetable.' (Alain Passard, Chef’s Table France)
- 'I wanted the lion to teach me how to hunt.' (Adnan Gaggan over zijn stage bij de legendarische chef Ferran Adria, Chef’s Table Seizoen 2).
Chef’s Table is zo doorspekt met sterke oneliners en goede anekdotes dat het afgesproken werk lijkt. En natuurlijk is dat tot op zekere hoogte ook zo. Gelb regisseert de soundbites dusdanig dat ze in een verhaallijn passen die de kookfilosofie van de chefs samenvat. Het zal je niet verbazen dat de chefs van Chef’s Table niet alleen geselecteerd zijn op basis van hun kookkunsten, maar ook op de inhoud van het verhaal en hun vermogen dit voor een camera goed over te brengen. De keuze voor wie je een merkverhaal laat vertellen is dus een relevante. Het verhaal an sich en het vermogen dit goed te brengen wegen bij Chef’s Table extreem zwaar.
3. Ga voor esthetiek
Content komt in vele vormen en gedaanten. Goede inhoud in een slechte verpakking en vice versa. Het gebeurt niet vaak dat inhoud en verpakking in balans zijn. De beelden in Chef’s Table zijn van een ongekende schoonheid, maar blijven in dienst van het verhaal. Paste Magazine karakteriseert het niet voor niets als 'beyond food porn'.
David Gelb noemt het liever ‘food romance’, omdat Chef’s Table vooral moet beklijven en niet voor een kortdurend hoogtepunt hoeft te zorgen. Samen met zijn team spendeert hij twee weken op locatie om alles op een cinematografische manier in beeld te brengen, met gebruik van natuurlijk licht. De beelden zijn een lust voor het oog en laten de kracht van esthetiek zien. David Gelb is er in een interview met de Amerikaanse uitgave van Esquireook duidelijk over: 'I just want to make beautiful television.' Het zal je niet verrassen dat juist Planet Earth dé inspiratiebron is voor Chef’s Table.
4. Laat een persoonlijke kant zien
Naast dat afkomst en geschiedenis een belangrijke rol spelen bij Chef’s Table, biedt de documentaire inzicht in de persoon achter de chef-kok. David Gelb laat zien wie de professionele inspiratiebronnen zijn van de koks, laat familie aan het woord en brengt de chef-kok op andere plekken dan de keuken in beeld. Thuis met de kinderen, op het sportveld of in gezelschap van vrienden.
De serie laat (een deel van) de mens achter de professional zien. Zo gaat hij met Dominique Crenn (seizoen 2) terug naar haar ouderlijk huis in Bretagne waar zij de kijker deelgenoot maakt van de invloed van haar inmiddels overleden vader op haar leven. Buiten dit soort intieme ontboezemingen laat de serie ook fouten, levenslessen en inspiratie voor nieuwe inzichten zien. Het maakt de hoofdpersonen in Chef’s Table benaderbaar en sympathiek.
5. Licht buitengewone prestaties uit
Een aantal keer per aflevering worden een of meerdere signature dishes expliciet uitgelicht. De signature dish is een specialisme van de chefkok kenmerkend voor zijn keuken en vaak een evergreen op de menukaart. Het is het unique selling point en de belangrijkste prestatie op een bord. De signature dish is het antwoord van een chef op de sollicitatievraag 'Waar ben je het meest trots op?'.
Voor Vladimir Muhkin van restaurant de White Rabbit in Moskou, te zien in het derde seizoen, zijn dat onder andere de ‘moose lip dumplings’. Dit gerecht, gemaakt van echte elandlippen, is gebaseerd op een oud lokaal recept en past bij zijn ambitie om de Russische keuken weer op te poetsen en te moderniseren.
Chef’s Table biedt een geromantiseerd, maar authentiek en inspirerend beeld van een chef-kok. Daarbij draait het niet alleen om het succes. Gelb laat de passie, het ondernemerschap, het harde werken en de eigenzinnigheid achter het succes van een chefkok zien. Wat mij betreft geeft David Gelb bruikbare ingrediënten om ieder verhaal, van een merk of persoon, van wat broodnodige peper te voorzien.
Deze blog verscheen op Marketing Facts en is aangepast voor Misset Horeca. Raymond Bresching houdt zich bezig met (content) marketing, PR en copy.
