Er was al enige tijd onduidelijkheid of de wereldrecordpoging in het Guiness Book of Records zou komen. Woordvoerder Paul van Pelt van de IJsmaker, één van de organisatoren, ging er vorig jaar nog vanuit dat dat de poging in de nieuwe editie zou worden vermelden. Nu blijkt dat dat niet het geval is.

De onduidelijkheid over het record is ontstaan door een verkeerde interpretatie bij de Nederlandse vertaling van het recordboek. De Engelse versie van het recordboek maakt melding van de ‘Largest Ice-Cream Sundae’. De wereldrecordhouders uit Canada hebben een massa softijs met siroop en slagroom in een bassin gestort. De poging van de Nederlandse ijsbereiders betrof een echte coupe ambachtelijk bereid ijs met alles erop en eraan. Na enkele e-mailtjes tussen het marketingbureau van De IJsmaker en het comité van Guiness werd de wereldrecordpoging wel toegelaten. Nu blijkt dat het comité de coupe alsnog afwijst op basis van het ontbreken van een saus.

Toch zijn de wereldrecordverbeteraars niet van plan om het besluit van Guiness aan te vechten. Volgens Johan Rikken, één van de ijsbereiders die deel uitmaakte van het recordteam, heeft het project zoveel publiciteit voor de ambachtelijke ijsbrache opgeleverd dat men dat niet teniet wil doen met gesteggel over een vermelding.

’Persoonlijk denk ik dat de gang van zaken veel te maken heeft met de bureaucratie van Guiness. Nederland is een klein land met ambachtelijk ijsbereiders. Schepijs kennen ze in Amerika helemaal niet. Het wereldrecord staat nu op naam van een grote Canadese ijsfabrikant. Zo’n vermelding doet het natuurlijk veel beter als een vermelding van een stelletje vakidioten uit Nederland’, reageert Johan Rikken op de vraag waarom hij denkt dat het project zo jammerlijk is misgelopen.

Wellicht dat de IJsmaker nog gaat proberen het wereldrecord nogmaals te vestigen. Johan Rikken besluit met de woorden ‘Zeg nooit nooit! Maar als we het gaan doen zorgen we er zeker voor dat we een lading saus over het ijs gooien.’

Er was al enige tijd onduidelijkheid of de wereldrecordpoging in het Guiness Book of Records zou komen. Woordvoerder Paul van Pelt van de IJsmaker, één van de organisatoren, ging er vorig jaar nog vanuit dat dat de poging in de nieuwe editie zou worden vermelden. Nu blijkt dat dat niet het geval is.

De onduidelijkheid over het record is ontstaan door een verkeerde interpretatie bij de Nederlandse vertaling van het recordboek. De Engelse versie van het recordboek maakt melding van de ‘Largest Ice-Cream Sundae’. De wereldrecordhouders uit Canada hebben een massa softijs met siroop en slagroom in een bassin gestort. De poging van de Nederlandse ijsbereiders betrof een echte coupe ambachtelijk bereid ijs met alles erop en eraan. Na enkele e-mailtjes tussen het marketingbureau van De IJsmaker en het comité van Guiness werd de wereldrecordpoging wel toegelaten. Nu blijkt dat het comité de coupe alsnog afwijst op basis van het ontbreken van een saus.

Toch zijn de wereldrecordverbeteraars niet van plan om het besluit van Guiness aan te vechten. Volgens Johan Rikken, één van de ijsbereiders die deel uitmaakte van het recordteam, heeft het project zoveel publiciteit voor de ambachtelijke ijsbrache opgeleverd dat men dat niet teniet wil doen met gesteggel over een vermelding.

’Persoonlijk denk ik dat de gang van zaken veel te maken heeft met de bureaucratie van Guiness. Nederland is een klein land met ambachtelijk ijsbereiders. Schepijs kennen ze in Amerika helemaal niet. Het wereldrecord staat nu op naam van een grote Canadese ijsfabrikant. Zo’n vermelding doet het natuurlijk veel beter als een vermelding van een stelletje vakidioten uit Nederland’, reageert Johan Rikken op de vraag waarom hij denkt dat het project zo jammerlijk is misgelopen.

Wellicht dat de IJsmaker nog gaat proberen het wereldrecord nogmaals te vestigen. Johan Rikken besluit met de woorden ‘Zeg nooit nooit! Maar als we het gaan doen zorgen we er zeker voor dat we een lading saus over het ijs gooien.’