Boer: ‘Bassie en Adriaan hadden de plaaggeest, ik heb Johannes van Dam. Achttien jaar geleden kwam de profeet (Johannes van Dam, red.) in De Librije eten en twaalf jaar later nog een keer. Toen kreeg hij een gerecht met jonge makreel, wortel en sjalot, een simpel gerecht waar iedereen helemaal weg van was. Maar hij niet, want de saus was volgens hem te zoet’.
Hij had gelijk
Boer: ‘Op zich geen probleem, want daar kun je wat aan doen. Ik sta altijd open voor kritiek en ben daar een grote jongen van geworden. Ik heb toen ook altijd gezegd dat de man gelijk had. We hebben toen ook inderdaad de receptuur bijgesteld. Dat hij suikerpatiënt is heeft hier niets mee te maken. Ik heb ook nooit gezegd dat het daardoor kwam. Nogmaals, hij had gelijk.’
Spoor bijster
Boer: ‘Maar nu komt het probleem. Normaal reageer ik helemaal niet op deze zoetzure achterhaalde praatjes. Nu reageer ik wel omdat ik nu wel een beetje begrijp hoe de vork in de steel zit. De profeet raakt het spoor bijster in de gastronomie van deze tijd.’
Bagger
Boer: ‘Maar om steeds met bagger naar iedereen te gooien is niet netjes en ik ontdek ook dat veel mensen hem niet meer serieus nemen. Dat is jammer. Want er zijn maar weinig mensen die zoveel warenkennis hebben en zoveel achtergronden van producten, wel veelal franse keukendingen.’
Zuur
Boer: ‘Dus bij mij is er een dubbel gevoel. Aan de ene kant adoreer ik de profeet, maar aan de andere kant vind ik hem zuur . Want om steeds, of over Wina Born of het worteltje van mij of weet ik wat voor dingen, herhaald te worden is achterhaald.’
Ik heb bijgeleerd
Boer: ‘Wat het worteltje betreft: “kom op man, dat is zes jaar geleden”. Ik heb bijgeleerd en niet een beetje ook en misschien wel van de boeken van de profeet. Denk nou niet dat ik erop zit te wachten dat hij dit nog een keer komt proeven. Liever niet, want ik ben er klaar mee, ik denk dat ik hem door heb.’
Zie ook:
» Forse kritiek op Jonnie Boer
