Snoeihard oordeel over visgerechten

Snoeihard oordeel over visgerechten

Populaire visgerechten in Europa hebben een vieze bijsmaak. Dat stelt het Wereld Natuur Fonds (WNF) in een woensdag verschenen rapport. Het document stelt volgens de organisatie 'de destructieve vispraktijken' aan de kaak die schuilgaan achter de geliefde zwaardvissteak, de Britse fish and chips, sushi, schol, Noorse kreeft en paella.

Het WNF zegt dat veel consumenten geen idee hebben dat hun visgerechten ‘verborgen kosten’ hebben, bijvoorbeeld omdat de vangst van hun geliefde vis allerminst duurzaam is. Zo vallen haaien ten prooi aan de vissers die op zwaardvis uit zijn.

De hoogste sterfte - twee haaien per zwaardvis - is aangetroffen aan de haken van de kilometerslange vislijnen van Europese vissers uit landen rond de Middellandse Zee en Ierland, aldus het rapport.

Ook Marokkaanse vissers hebben bij het vangen van zwaardvis veel bijvangst van haaien. Zij maken gebruik van verboden drijfnetten. Dat kost 100.000 haaien per jaar het leven. Vissers uit Frankrijk, Italië en Turkije gebruiken ook die verboden drijfnetten.

Fish and chips, gebakken kabeljauw met patat, heeft de meest overbeviste vissoort als ingrediënt. De kabeljauwpopulatie is de afgelopen dertig jaar wereldwijd met 70 procent afgenomen, weet het WNF. Als de visstand in het huidige tempo blijft afnemen, zal er binnen vijftien jaar geen Atlantische kabeljauw meer op het menu staan.

Volgens het WNF zijn schol en tong - gewild om de lekkere smaak van het witte vlees - afkomstig van de meer verspillende vorm van visserij van Europa. De helft van de in de Noordzee gevangen schollen wordt dood of stervend overboord gegooid, omdat ze te klein zijn om aan te mogen landen.

Ook ander zeeleven wordt weer overboord gezet. Voor 450 gram verhandelbare tong wordt zeven kilo zeeleven gedood. Schol en tong worden vooral door Nederlandse vissers gevangen.

De natuurbeschermingsorganisatie heeft de Europese Unie al eerder dit jaar opgeroepen per direct de vangst te verbieden van blauwvintonijn in de Middellandse Zee. De soort staat daar aan de rand van de afgrond, net als in het noordoosten van de Atlantische Oceaan. Het WNF rept van plundering door overbevissing en illegale visserij om onder meer de borden te vullen van liefhebbers van sushi en sashimi.

Het WNF wijst erop dat het een viswijzer heeft gemaakt die consumenten kunnen helpen een verantwoorde keuze te maken. Er bestaat bovendien net als voor goed hout ook een internationaal keurmerk voor verantwoorde aankopen van vis, het zogeheten MSC-keurmerk.

Algemeen directeur Johan van de Gronden van het WNF in Nederland: ‘In een land als Zwitserland zijn al zestig MSC-gecertificeerde visproducten op de markt. Nederland bungelt helemaal onder aan het lijstje met slechts vier producten.’