De editie van afgelopen weekeinde was de voorlaatste in Den Haag. In 2006 gaat North Sea Jazz verder in Ahoy’ Rotterdam. Den Haag krijgt dan mogelijk wel een nieuw festival, met als werktitel ‘World Forum’. Het nieuwe evenement in het verkleinde Congrescentrum in de Hofstad is bedoeld voor wereldmuziek.

Dat genre is trouwens niets nieuws voor North Sea Jazz. Dit jaar vertegenwoordigden onder anderen Omara Portuondo van de Buena Vista Social Club en Dhafer Youssef deze tak van muziek. Op zondagavond was zelfs een van de podia, het dakterras, geheel gewijd aan ‘Zuid-Afrikaanse-jazz-met-een-boodschap’. Het thema South Africa Ten Years into Democracy klinkt overigens zwaarder dan het was: bij Jonas Gwangwa was het gewoon feest.

Datzelfde dakterras had vrijdagavond in het teken gestaan van de filmmuziek, in het programma Jazz at the Movies. Niet echt iets waar de gemiddelde festivalliefhebber warm van wordt, en dat was te merken aan de opkomst. Zitplaatsen waren er te over, terwijl bij andere podia publiek geweerd moest worden. Dat was vooral jammer voor de wegblijvers: het Johan Plomp Orchestra bijvoorbeeld liet de muziek, die Rogier van Otterloo maakte voor films als Turks Fruit en Soldaat van Oranje, spetteren.

Het vermoeden dat de keuze van het publiek niets met de kwaliteit van de muziek te maken had, werd bevestigd bij de Jaco Pastorius big band. Bandleider Peter Graves en bassist Richard Bona, die de rol van de legendarische Pastorius innam, konden niet voorkomen dat de meeste bezoekers het voor het einde van het optreden voor gezien hielden. Tegen de wind, regen en kou op het halfopen tuinpaviljoen viel nu eenmaal niet op te spelen.

Volgens festivaldirecteur Th. van den Hoek waren er niettemin op de internetsite veel klachten over de drukte. Door de regen en de kou trokken veel mensen naar binnen, waardoor het daar drukker leek dan anders. Toch zijn er volgens de directeur niet meer kaarten verkocht dan de 23.000 die elk jaar per avond beschikbaar zijn.

Het festival is met dat aantal bezoekers een typisch ‘soft target’ voor terroristen, maar van de verhoogde waakzaamheid die vrijdagavond voor Nederland werd afgekondigd, was niets te merken. Als er al maatregelen waren getroffen, dan waren ze goed verstopt. Van der Hoek heeft zelf geen enkele informatie gekregen over hogere alertheid.

Een van de grote opkomende sterren tijdens North Sea was de 24-jarige Brit Jamie Cullum. Deze Robbie Williams van de jazzmuziek deed er zaterdagavond alles aan om het entertainment terug te brengen in de jazz. Zo gebruikte hij zijn vleugel ook als drumstel, zong hij af en toe zonder microfoon en zette hij hoogstpersoonlijk de ‘wave’ in. Hij overwoog een stagedive, maar liet die toch maar achterwege.

De Amerikaanse soulzangeres Macy Gray joeg zaterdag haar liedjes er wel heel snel doorheen. In het begin van haar optreden wist het publiek niet goed wat het met dat in hogere tempo, in vergelijking met haar cd’s, aan moest. Uiteindelijk wist Gray met haar typerende, krakende stem de bezoekers toch voor zich te winnen. Ze ging zelfs aan de haal met de herkenningsmelodie van de maffiaserie The Sopranos.

Wie geen moeite had het publiek vanaf het begin te veroveren, was Alicia Keys. Deze souldiva begon zondag 15 minuten te laat aan haar optreden, maar daarna was het dan ook meteen raak. En geen ‘Hello Holland’ na het eerste liedje, maar La Keys daalde gewoon langzaam haar showtrap af zonder wat te zeggen. Met een zelfverzekerde blik begon ze daarna gewoon aan het volgende nummer.

Rotterdam, Den Haag, of zelfs Amsterdam. Patti Labelle maakte het zelfs niet uit in welk land ze speelt, getuige haar laatste woorden tot het publiek: ,,Thank you Switzerland!”