Yuzu is al enkele jaren populair in restaurantkeukens als aromatische smaakmaker in sauzen en desserts. Dat was altijd concentraat en sap, waar 90 procent van de totale yuzu oogst tot wordt verwerkt. Slechts tien procent wordt vers verhandeld. Sporadisch is Californische yuzu op de Europese markt beschikbaar, maar deze is veel minder intens van smaak als de Aziatische variant.
Verse Aziatische yuzu mocht niet worden geïmporteerd in de EU vanwege een daar aanwezige citrusziekte. Zes jaar geleden is in Japan een geïsoleerde yuzu plantage aangeplant met schone geënte bomen. Deze plantage geeft inmiddels vruchten en is schoon bevonden. Alle vruchten van deze plantage mogen slechts door één Japanse expediteur worden verkocht aan één importeur in de EU: Rungis uit Barendrecht.
Oorspronkelijk komt yuzu uit China en Korea. De stekelige bomen gedijen het best op een diepe laag zwakzure grond met goede afvloeiing voor regenwater. De perfecte omstandigheden zijn een berggebied waar grote temperatuurverschillen tussen dag en nacht leiden tot de beste smaak, zoals in de Kochi prefectuur in Japan waar de meeste yuzu vandaan komt.
In Japan bestaan drie rassen van gele en groene yuzu. Yuzu wordt buiten het seizoen om in kassen geteeld. De vrucht, die de grootte en de vorm heeft van een mandarijn, heeft een kwetsbare, hobbelige en vaak losse schil. De vrucht bevat veel pitten en weinig, maar zeer aromatisch sap, dat net zoveel als een goede wijn. Voor de meeste gerechten zijn slechts een paar druppels voldoende.
