Als je Zuid Afrika in een hokje moet stoppen dan is het een 'nieuwe wereld' wijnland. Al bestaat wijn hier al sinds 1659 en behoort het gesteente tot de oudste ter wereld. Verschillende wijngaarden zijn meer dan 100 jaar oud. Een interessante site is die van viticulturist Rosa Kruger, zij heeft alle wijngaarden ouder dan 35 jaar op een rij gezet. Natuurlijk is Zuid Afrika geroemd en verguisd vanwege het druivenras Pinotage. Een wijn van dit ras ruikt voornamelijk naar teer en verbrand rubber. Maar hoeft niet altijd zo te ruiken! Indien ‘goed’ gemaakt blijven de verbrande rubbertonen weg en komen er bosvruchten en rozen naar voren. Maar niet alleen dit druivenras rockt, van sauvignon tot syrah: (bijna) alles groet hier met verve. Al met al een magisch land met veel wijntraditie. Geweldig, maar niet de reden waarom ik gekozen heb om hier wijn te gaan maken.
Voor mij ligt de magie in Swartland, een regio een uur ten noordwesten van Kaapstad. Er zijn hier ongelooflijk veel oude wijngaarden én jonge wijnmakers. Ze zijn allemaal cowboys en doerakken die hun hele leven aan de wijn hebben gegeven. Rebels with a cause. Pioniers als Adi Badenhorst en Eben Sadie hebben de weg vrijgemaakt maar er zijn ook veel young guns, jongere wijnmakers. Ze hebben allemaal over de hele wereld stages gelopen om zoveel mogelijk te leren en te ontdekken, om vervolgens in Swartland neer te dalen.
Het gebied bestaat uit veel dry-farmed wijngaarden (zonder toevoeging van water verbouwd). Moeilijk om te boeren maar als het goed gedaan wordt, geeft het fantastische pure druiven. En dat is de hele mentaliteit onder deze wijnmakers: zo puur mogelijk, unfined en unfiltered. Geen toevoegingen aan het sap, geen gist en zo min mogelijk zwavel. Toen ik hier in 2012 voor het eerst kwam, was ik helemaal verkocht. Dit was precies hoe ik wijn wilde maken. Dit waren de wijnen die ik als sommelier graag schenk en dit is de filosofie waarin ik heilig geloof. Ik had de wijnen al eerder geproefd, maar nu ik het met eigen ogen zag was ik verkocht.
Nu heb ik drie oogsten in Swartland achter mijn naam staan, zijn die wijnmakers mijn vrienden geworden en geloof ik nog meer in hen en hun werkwijze en filosofie. Niet alleen in deze regio maar in heel Zuid Afrika zijn er geweldige wijngaarden en wijnmakers. Ze hoeven zich aan niet zoveel regels te houden als in de oude wereld. Hierdoor kunnen ze nog meer het terroir en de druif vertalen naar het glas. Die wijnmakers hebben een onstilbare honger. Honger die ze mij en vele andere geven als je daar bent, honger die je krijgt als je de wijnen proeft. Een honger naar puur fruit, écht wijnen, het besef dat we helemaal nog niets van wijn weten, dat de plant het allemaal doet én vooral de honger naar meer!
Lotte Wolf (30) was 6 jaar lang hoofdsommlier bij Oud Sluis*** en was daarna wine director en maître bij restaurant Bridges van Sofitel The Grand in Amsterdam. Wolf maakte onder haar eigen naam wijn in Zuid-Afrika.
