Nederlandse koks verdienen ver onder de maat

Nederlandse koks verdienen ver onder de maat

Regelmatig vertrekken goede Nederlandse koks naar het buitenland, en niet zonder reden. Cijfers wijzen uit dat keukenpersoneel in ons land zeer matig verdient in vergelijking met het buitenland. Met duizenden vacatures in keukens in ons land, zullen restaurateurs én koks zich achter de oren moeten krabben. Moeten de lonen in Nederland omhoog, of moeten we personeel uit Bulgarije, Polen of Letland gaan halen?

In Nederland wordt goed keukenpersoneel slecht betaald. Een kok in Lissabon, hoofdstad van tot voor kort Europa's armste land, verdient bijna net zoveel als een collega hier, en ook lonen in Istanbul liggen maar vlak onder de Amsterdamse. In Dublin krijgt een kok zelfs ruim zevenduizend euro meer per jaar dan hier.

Keerzijde van de medaille: in Oost-Europa zijn de lonen weer zo laag dat koks daar een moord zouden doen voor een Nederlands salaris.

Twee keer zo veel

Gemeten naar koks in andere wereldsteden, verdienen ze in Amsterdam maar matig, wijst het jaarlijks onderzoek uit 2006 van de Amerikaanse financiële instelling UBS uit. Ook in veel Europese landen vangt men tot bijna twee keer zo veel als bij ons voor het koken van een potje in een restaurant.

UBS hanteert als standaard een commis chef of chef de partie in een goed restaurant, verantwoordelijk voor 2 of 3 mensen, met 10 jaar ervaring, een opleiding en een leeftijd van rond de 30.

Bekaaid

Koks in de Amerikaanse stad Los Angeles verdienen het meest (ruim 35.000 euro netto per jaar), wijst de lijst uit, waarop de hoofdsteden van alle Europese landen en tientallen andere wereldsteden staan. Keukenpersoneel in de Bulgaarse hoofdstad Sofia komt er het meest bekaaid vanaf (2300 euro netto per jaar), en moet het zelfs afleggen tegen steden als Nairobi in Kenia (6000) en Lima in Peru (3600).

Als de cijfers worden teruggebracht naar een brave 40-urige werkweek, verdienen koks in het Canadese Toronto het meest (bijna 30.000), op de voet gevolgd door Los Angeles.

Belasting

Opvallend is vooral de soms grote verschillen tussen bruto en netto-inkomen. Zo hoeft een chef in Dubai niets af te dragen van de ruim 39 duizend euro die hij jaarlijks opstrijkt, terwijl men in Kopenhagen bijna de helft van zijn 57 duizend euro moet inleveren bij de belasting.

Ook werktijden verschillen enorm. Moet een chef in het Indiase Mumbai 52 uur per week aan de kachel staan, in Auckland, Nieuw Zeeland mag men na 30 uur al naar huis.